Wie aan Dennis Weening denkt, denkt natuurlijk aan bloemen. En aan veel vrolijkheid, drukdrukdruk, altijd bezig. Hoe is het met zijn immer voortrazende leven nu iedereen door corona een pas op de plaats moet maken? Hij zijn zaak BYDENNIS in de Koningstraat in Haarlem een aantal weken moest sluiten en de snijbloementeelt genoemd werd als de zwaarst getroffen branche door deze crisis? Dennis heeft nu vast tijd over, dus kroop de redactie in de app: ‘Zeg, Dennis?’ ‘Ja?’ ‘Heb je tijd voor een interview?’ ‘Eeh… ja, maar niet nu…’
‘Wat dacht je van de rouwstukken voor mensen die aan corona zijn overleden? Dan komt het allemaal wel even binnen. Waar heb je het dan over?’
Hoe is het met je?
‘Heel goed eigenlijk. Ik zit op dit moment met mijn zoon te wachten op een Turkse pizza. Die halen we tegenwoordig elke donderdagavond, echt onwijs lekker!’ En verder? ‘Megadruk met de verbouwing van de kerk (Dennis heeft twee jaar geleden een oude kerk gekocht in Haarlem Oost, die hij nu samen met zijn Sabine en vele helpende handen omtovert tot woonhuis, red). Dit is echt een once in a lifetime opportunity. Wat een waanzinnig project. En ik heb er opeens veel meer tijd voor!’
Want je winkel is dicht?
‘Inmiddels niet meer, maar ik heb de bloemetjes wel een paar weken binnengezet, zeg maar. Het was niet meer verantwoord om open te blijven. We stonden vanachter een koordje door het raam boeketten en planten te verkopen. Zie je het voor je?’ Maar achter de gesloten deuren van de voor het oog donkere winkel lag de bloemenhandel bepaald niet stil. ‘Al klapte mijn omzet wel in elkaar. Na de sluiting zijn we dan ook als een malle bestellingen gaan draaien. Pasen, Moederdag, dat zijn boekettendagen bij uitstek. Maar vergis je niet, bestellingen zijn veel bewerkelijker dan klanten in je winkel helpen. Veel saaier ook trouwens. Elke dag ging de wekker om 04.45 uur: hop, naar de veiling, lossen in de winkel, langs de bouwmarkt, lossen in de kerk, tot een uurtje of vier klussen, terug naar de zaak en boeketten maken, boeketten maken en nog eens boeketten maken, tot diep in de avond. Soms wel 80 boeketten per dag. Sabrina, al 20 jaar mijn steun en toeverlaat, reed gemiddeld 150 km per dag door Haarlem centrum en mijn medewerkster Anna hielp met de boeketten in de winkel. Dat was ons coronarooster tijdens de lockdown maand. We waren een soort bloemen Delivero geworden.’
Voor jou dus geen online bloemenservice als uitkomst van de coronacrisis?
‘Alsjeblieft niet! Ik ben een winkelmens in hart en nieren. Al ben ik mijn vaste klanten wel heel erg dankbaar voor al hun bestellingen in de afgelopen weken. Want al was het stampen, we hielden zo wel inkomen. En niet alleen van de vaste klanten, overigens. Wat heb ik een hartverscheurende tekstjes op kaartjes moeten schrijven voor coronapatiënten in Haarlem! En wat dacht je van de rouwstukken voor de mensen die aan corona overleden zijn? Dan komt het wel even binnen waarom we de deuren moesten sluiten en die anderhalve meter uit elkaars buurt moeten blijven. Waar heb je het dan over? En daarbij, het kan ook allemaal best wat minder.’
Dus niet meer elke week een vers bosje bloemen op tafel?
‘Nou, dat dan weer wel natuurlijk! Nee, maar serieus, ik verwacht dat ook bloemen in een wat luxer jasje gestoken zullen worden. Wat minder massaal en bewuster. Dat geldt ook zeker voor de branche zelf, daar is nog heel veel te winnen. Wat dacht je bijvoorbeeld van al het afvalblad, al dat groen op de grond? Dat is nog steeds niet milieuvriendelijk af te voeren, gaat gewoon bij het restafval, elke dag. Heb er al zo vaak over geklaagd en net zo vaak geen gehoor gekregen. Zelf ben ik me aan het oriënteren om meer in te kopen bij lokale telers en mijn bus te verruilen voor een elektrische. Ook denk ik na over meer en beter samenwerken in de straat. Iedereen heeft afgelopen weken wel geëxperimenteerd met bezorgen. En ik verwacht dat iedereen, zowel klanten als ondernemers dat er ook wel een beetje in willen houden vanaf nu. Laten we dan gezamenlijk een fietskoerier aanstellen. Iedereen betaalt naar draagkracht. Plan?’
En verder geen coronazorgen?
‘Voor mezelf, mijn gezin en mijn zaak niet direct. Al word ik echt niet vrolijk van mijn omzet de afgelopen periode, kan ik je zeggen. Maar de recessie in 2008 had mij al op scherp gezet. Toen had ik heel veel schulden en schampte ik langs de rand van de afgrond. Nu ben ik veel beter voorbereid en heb meer vet op de botten. Maar waar ik me wel zorgen om maak, is de Haarlemse binnenstad en dan vooral alle kleine zaken. Gaan zij het redden en zo ja, hoe gaan zij met die anderhalve meterregel om? Ik hoop dat ook tussen die ondernemers veel samenwerking zal ontstaan, zodat ze met elkaar tot nieuwe mogelijkheden en kansen komen. Want dat is wat je als ondernemer altijd moet doen: schakelen. Dus blijf in beweging, anticipeer, innoveer, dan zal je zien dat deze tijd ook good vibes kan bezorgen, voor iedereen. Of je nou één jaar of 20 jaar bestaat.’
Anderhalve Meter Sessies, publicatiedatum 19 mei 2020. Anderhalve Meter Sessies is een serie korte interviews met Haarlemse ondernemers ten tijde van corona, gemaakt voor het facebookplatform Ondertussen in Haarlem
